Σε γοήτευσε για τους Χ, Ψ λόγους αλλά τα ουσιαστικά προαπαιτούμενα σου δεν τα πληρούσε με τίποτα. Παρόλα αυτά δέχτηκες να είστε μαζί, γιατί ήλπιζες πως θα αλλάξει…

Και τώρα, ο καιρός πέρασε και σου απέδειξε πως δεν πρόκειται να αλλάξει. Αντίθετα αλλάζεις εσύ, γιατί δε θυμίζεις σε τίποτα τον ήρεμο και χαρούμενο εαυτό σου. Αυτόν τον εαυτό που αντιλαμβανόσουν ως κατσούφικο επειδή δεν ήταν σε σχέση, κι έτσι δέχτηκες να είσαι με κάποιον που μπορούσε να σου προσφέρει τη δέσμευση αλλά όχι όπως την ήθελες.

Το αποτέλεσμα; Σε αγνοεί/Σε πληγώνει/Δεν σε σέβεται. Ένα από τα τρία ενδεχόμενα ή και τα τρία μαζί.

Γιατί το ανέχεσαι; (το δεύτερο ερώτημα)

“Γιατί είμαι ερωτευμένη” θα απαντήσεις. Κι εκεί είναι που χρειάζεται να έρθει η υπενθύμιση-επιφοίτηση του τι πραγματικά σημαίνει να είσαι ερωτευμένη:

  • Είσαι ευτυχισμένη (τον περισσότερο καιρό κι όχι μερικές στιγμές)
  • Αισθάνεσαι δυνατή
  • Είσαι ειλικρινής με τα «θέλω» και τα συναισθήματα σου
  • Είσαι ο εαυτός σου
  • Αισθάνεσαι ήρεμη

Όλα τα άλλα είναι ανασφάλειες, εγωισμοί, κόμπλεξ, μοτίβα, ξαναζεσταμένες εκδοχές ενός προηγούμενου έρωτα.

Γιατί η αλήθειες είναι δύο:

Δεν μπορείς να αλλάξεις κάποιον που δεν θέλει να αλλάξει από μόνος του.

Αντί να χάνεις το χρόνο σου προσπαθώντας να αλλάξεις κάποιον που στο κάτω κάτω μπορεί και να μη θέλει να αλλάξει και να ήταν ξεκάθαρος από την αρχή πως αυτό που βλέπεις, αυτό παίρνεις, γιατί να μην αφιερώνεις το χρόνο σου στον εντοπισμό του έτοιμου πακέτου όπως το θέλεις; (δεν μπορεί κάπου θα υπάρχει).

Όπως εσύ δεν χρειάζεται να αλλάξεις για κανέναν, έτσι κι ο άλλος δεν χρειάζεται να αλλάξει για εσένα. Γι’αυτό παρ’το απόφαση πως θα είναι καλύτερο να είστε ευτυχισμένοι χωριστά, παρά δυστυχισμένοι μαζί, και τραγούδα όπως θα κουνάς το μαντήλι μια παραλλαγή του τραγουδιού του Λε-Πα: “Μείνε όπως είσαι, μην αλλαζεις τίποτα, αλλά εγώ έτσι ΔΕΝ σε αγαπάω”.